e na "normalną" terapię. Przyczyny tej niemożności bywają bardzo zróżnicowane. Przeważnie są one jednak związane z brakiem czasu. Dojazdy do dobrej kliniki mogą zajmować nawet kilkadziesiąt minut, a jeśli nie jesteśmy zmotoryzowani i musimy korzystać z publicznych środków transportu, a jeszcze do tego mieszkamy na wsi lub w małej miejscowości, ten czas może się przeciągnąć nawet do godziny i to w jedną stronę.
Nie chcąc więc tracić jakże cennego czasu, czasem rzeczywiście warto poszukać psychoterapii przez Internet. Terapeuta online z powodzeniem zastąpi tego działającego w stacjonarnym gabinecie. Kamerka zapewni pacjentowi poczucie komfortu i pozwoli mu się poczuć tak, jak gdyby był on w normalnym gabinecie. Nawet terapia grupowa może być przeprowadzana online, czyli zdalnie.
Niektóre z nich udaje nam się
Każdy z nas ma swoje większe, albo mniejsze problemy, z którymi stara się sobie poradzić. Niektóre z nich udaje nam się rozwiązać samodzielnie, ale są też takie, które wymagają wsparcia specjalisty, bo bez tego czasami nie uda nam się wrócić do normalnego życia. Są bowiem w życiu takie sytuacje, które zmieniają nasze życie na zawsze, a powrót do normalności może trwać bardzo długi czas. Nie można jednak ciągle trwać w tej sytuacji, bo to tylko pogłębia i tak złą już sytuację. Pomocą tą może okazać się psychoterapia. Śmierć kogoś bliskiego, utrata pracy, rozwód lub rozstanie z partnerem to kilka sytuacji, które są bardzo dla nas trudne i sami możemy nie poradzić sobie z tym, aby normalnie żyć, dlatego uczęszczanie na tego rodzaju terapię może bardzo nam pomóc. Istnieje terapia indywidualna, bądź terapia grupowa. Jedna z nich polega na rozmowie terapeuty z pacjentem sam na sam, natomiast podczas drugiej spotykają się wszyscy uczestnicy takich zajęć, opowiadając o sytuacji, która doprowadziła ich do konieczności brania udziału w terapii. Możemy dokonać wyboru pomiędzy jedną, a drugą formą terapii, a po jakimś czasie od rozpoczęcia takiego wsparcia zacząć normalne życie.
Terapia jest jednak także formą zwykłego
Na terapię najczęściej uczęszczają pacjenci zmagający się z bardzo poważnymi problemami. Nienaturalny i nieprawidłowy stan psychiczny uniemożliwia im funkcjonowanie w społeczeństwie, tak więc logicznie rzecz biorąc wymaga on leczenia, które zapewnia zwykle albo terapia indywidualna, albo terapia grupowa. Czasami psychoterapie pomagają też tym ludziom, którzy bez żadnej większej przyczyny odczuwają coraz częściej smutek albo po prostu nie czerpią już takiej przyjemności z życiowych sytuacji. O swój stan psychiczny warto wtedy zawalczyć. W przeciwnym wypadku może się on przerodzić w coś znacznie poważniejszego, czyli np. w depresję.
Jeżeli chodzi natomiast o konkretne schorzenia czy przypadłości, psychoterapia na pewno pomoże osobom, które chorują na nerwicę lękową, depresję, nerwicę natręctw bądź nadmierną nieśmiałość, nierzadko przeradzającą się w fobię społeczną. Terapia jest jednak także formą zwykłego wsparcia oraz nauki samego siebie. Każdemu może się ona przydać i u każdego może się sprawdzić.
Zwłaszcza te negatywne emocje nierzadko pozostają
Niektórzy w ogóle nie rozumieją, na czym polega psychoterapia i to dlatego nie chcą z niej korzystać. Błędem jest natomiast myślenie, że terapia polega wyłącznie na rozmawianiu. Oczywiście głównym jej elementem są rozmowy, ale nie przypominają one w niczym zwykłych codziennych konwersacji, które każdy odbywa z rodziną, znajomymi czy współpracownikami. Poprzez umiejętne prowadzenie rozmowy psychoterapeuta stara się dotrzeć do podświadomości pacjenta. Wyciąga z niego to, co ten próbował ukryć albo z czego nawet nie zdawał sobie sprawy. Zwłaszcza te negatywne emocje nierzadko pozostają poza granicami świadomości. Człowiek potrafi oczywiście dostrzec u siebie gorszy nastrój, smutek, lęk czy strach, ale zwykle nie jest w stanie sam dojść do tego, co tak naprawdę wywołuje te wszystkie emocje. Z kolei terapia grupowa nierzadko daje też dobry wgląd w problemy innych osób. Pacjenci korzystający z tej formy psychoterapii uzyskują jeszcze większe wsparcie, ponieważ otrzymują je zarówno od terapeuty, jak i od innych uczestników zajęć.